الیاف آکریلیک الیافی هستند مقاوم در برابر محیط های اسیدی ولی در برابر محیط های قلیایی در درجه حرارت بالا مقاومت چندانی ندارند. الیاف آکریلیک در برابر اکسیدکننده ها مقاوم هستند، به همین جهت برای بهتر سفید کردنشان میتوان از حمام کلریت سدیم استفاده نمود. الیاف آکریلیک مقاومتشان در برابر حرارت خوب است مثلاً اگر به مدت دو روز در معرض دمای ۱۵۰ درجه سانتی گراد قرار بگیرند مقاومت اولیه شان کاهش پیدا نمیکند. در دمای ۲۰۰ درجه سانتی گراد رنگ آنها زرد شده و در دمای بیش از ۲۰۰ درجه سانتی گراد قهوه ای رنگ می شوند. جهت شناسایی الیاف اکریلیک می توان از حلال D.M.F. (دی متیل فرم آمید) استفاده نمود.
الیاف آکریلیک بلوری از پلیمری با ۸۵% یا بیشتر مونومرآکریلونیتریل تشکیل شده اند. به طور متداول بقیه آن را مونومرهای اسیدآکریلیک، متیل متاآکریلات وینیل استات یا یک ترکیب وینیلی تشکیل می دهد. این مونومرها جهت بهبود بخشیدن به خواص رنگ پذیری و خواص مکانیکی و ساختمان الیاف اکریلیک استفاده می شوند. به علت اینکه در پلیمر شدن الیاف اکریلیک تجارتی از کاتالیزورهای اکسایشی کاهشی (پروسولفات پتاسیم و بی سولفیت سدیم) استفاده می شود، دارای مکان های اسیدی برای نشستن مولکول های مواد رنگزا هستند.
این مکان ها در انتهای زنجیرها قرار دارند و مقدار آن ها عموماً ۳۰ تا ۳۵ هزارم وزن شیمیایی (اکی والان۹ بر کیلوگرم است و نقش انها قابلیت رنگ پذیری با مواد رنگرزی کاتیونی است. این مکان ها احتمالاً گروه های سولفونیک اسید است که فراوانی آنها به مقدار گوگرد موجود در لیف بستگی دارد. در بسیاری از الیاف اکریلیک تعداد، این مکان ها چه از طریق مونومرهای به کار رفته و چه از طریق مواد اضافه شده به پلیمر افزایش می یابد.
مورد رنگرزی ها الیاف اکریلیک نکته حائز اهمیت رسیدن به یکنواختی بالا در فرایند رنگرزی هست. از این رو، برای رسیدن به رنگرزی یکنواخت باید نکات زیر را در نظر گرفت:
1- عملیات رنگرزی باید در شرایطی انجام شود که ماده رنگرزی در محلول به طور یکنواخت پخش شده است و دمای حمام رنگرزی به طور کاملا منظم و حساب شده افزایش یابد، این امر در مورد دستگاه های رنگرزی که کالا ثابت و محلول رنگرزی در گردش باشد صادق است.
2- مانند اجرای عمل رنگرزی در ماشین های اتوکلاو خواه طاقه رنگ کنی خواه بوبین رنگ کنی خواه کلاف رنگ کنی. در مورد دستگاه های رنگرزی که در آن محلول رنگرزی ثابت و کالا در حال گردش باشد (مانند ماشین رنگرزی وینچ یا ژیگر) الزامی است که علاوه بر کنترل دمای حمام حرکت چرخشی کالا نیز در شرایطی منظم و حساب شده باشد.
3- بعضی از سازندگان مواد رنگرزی در سطح بین المللی جهت حصول رنگرزی یکنواخت در مورد الیاف آکریلیکی اجرای عمل رنگرزی را در دمای ثابت پیشنهاد می نمایند به عنوان مثال BASF، آلمان روشی به نام دفی ترم Defetherm را پیشنهاد می کند. در این روش، رنگرزی در دمای بالاتر از دمای انتقال شیشه ای الیاف (۱±۹۶ درجه سانتیگراد) پیشنهاد می شود.
3- جهت حصول رنگرزی یکنواخت با حداکثر رمق کشی (۹۰ الی ۹۵ درصد) استفاده از یکنواخت کننده ها پیشنهاد می گردد. یکنواخت کننده ها را در رنگرزی آکریلیک (Levelling agent) نمی گویند بلکه به آنها کند کننده یا ریتاردر (Retarder) می گویند. از نظر ساختار شیمیایی ریتاردرها به دو طبقه تقسیم می شوند که عبارتند از:
الف – ریتاردهای آنیونی
ب – ریتاردهای کاتیونی
در حال حاضر استفاده از ریتاردهای کاتیونی متداول تر است. با توجه به ساختار شیمیایی ریتاردرها، مکانیزم آنها در حمام رنگرزی کاملاً متفاوت می باشد. ریتاردهای کاتیونی مانند مواد رنگرزی بازیک در حمام رنگرزی مشابه آنها عمل می کنند ولیکن گروه کروموفور رنگزا را ندارند. از این رو، جهت نشستن روی گروه های منفی لیف با ماده رنگرزی منفی رقابت می کنند.